Kathmanduda yazılar 3

Yazı başlığını Kathmandu da yazılar olarak değiştirerek buradaki insanların spirituel arayışlarını,  okulda veya yaşamda öğretilmeyen aslında kadim bilgilere ulaşma yolunda karşılarına çıkan ekolleri gözlemleyeceğim. Ve budist tapınaklar ne yapıyor, ben neden buradayım ve bu deneyimden neyle çıkıyorum ondan bahsedeceğim. Çünkü yargısız olmayı, egoyla çalışmayı öğrenen, belki bununla sınav veren, akaşa dünyasının bi yansımasında vücut bulan insan formum neyi nasıl yargılıyor  onu göreceğim kendimle konuşurken.
Egitmenlik eğitimi aldığım yoga studyosundaki bir meditasyon eğitimde tanıştım  Tashi Nyama Lama ve Gülin ile. Ocak 2018de 2 gün 4 saatlik meditasyon pratiği ile girdiler hayatıma, sonrası Kathmandu'daki bir budist tapınakta (aslında 2015depreminde 7.8 şiddeti 700 çocuğa yetimhane olarak kullanılan) bir meditasyon eğitim programında bulmakla oldu. Aslında gecen ekimde planlanan,  istifa vs süreci ile hayatımda işlevsel değişikliklere yol açan bir planla şubat 2019da kendimi burada buldum. Neyse Tashi 20 yıldır bu taraflarda Asyada düşmüş yollara. Bu yola gönül verip belli eğitim, dini vs her seyi bırakma  ve kabul süreçlerinden sonra Lama olmuş o da. Lamalar (belki öyle sanarsınız ama adanmış olmak zorunda değiller) kırmızı kıyafetler giyerek budizmin bikac ekolünden birine bağlanıyorlar. Hayatları dünyevi zevklerden vazgeçmek vs olan kanalardan değiller şimdilik. En cok dikkatimi ceken de bu aslinda. Lama kimliği ile henuz icsellestirmedikleri yasam pratiklerini paylasmaya hatta (onlar boyle ifade etmese de misyonerligini yapıyorlar) Bu yetimhanedeki çocuklar ve diğer tapınaklar için bağışlar vs topluyorlar. Ben yaklasik 18gun burada kalacagim icin 200 dolar bağış yapiyorum(bu talep edilen bir miktar). Icinde kalacak yer, 3 öğün yemek dahil. Baska benzer yapida hatta daha luks tapinaklarda 10gun 150 dolara meditasyon eğitimi iceren programlar var. Hinduizme tepkililer.  Budizmin gerekliliği olan şeyleri uyguladıklarını düşünüp, bize meditasyon pratiğini öğretiyorlar. Stüdyoda her pratik için yarım saat ayırdığımız dersleri 8 güne yayarak 4 saat pratik ediyoruz. Günün geri kalanında meditasyonla devam edebiliyorsun.  Sonrası biraz budizm sohbeti ardından civardaki diğer tapınakları ya da şehirleri ya da kültürel mirasları görmeye ayırıyoruz. Sabah yürüyüşüyle beraber günde 14 15 km civarı yol yürüdük şimdiye kadar. Stupa, Thamel(burasi alışveriş yapmak için ideal upuzun kapalıçarşı givi bir cadde. Bütün nepalliler alış veriş yaparken önce 4 5 kat yüksek fiyat söylüyor, mutlaka pazarlık yapılıyor ve almadan gitmek üzereyken en son olurunu sorup öyle 3te 1ine falan satıyor haliyle biraz can sıkıcı bir hal belirsizlik), Bhaktapur(depremden en sağ çıkan şehirlerden birisi), pashupatinath(ölü yakım törenlerinin yapıldığı yer) gördüğümüz yerler. Hepsinde çok farklı gelen bir doku var. O tozu tutmak inan çok iyi hissettiriyor. Yaşasın diyorum, bu deneyimi kendime hediye ettim. Asla satın alamayacağım bir keyif yaşıyorum. Keyif ve şükürden başka bir açıklama yapmakta zorlanıyorum, coşku ve şükran.