Derinlik

Zor coğrafyalar buralar. Sanki tüm İndus vadisinden dünyaya yayılan insanlığın merkezi. Düşünceler gelip geçiyor. Bu dünya hali nasıl oldu diye çok sorarım da tanrı nedir diye hiç sormam. Yoga nedir diye çıktığım bu yolculukta aslında insan nedir, zihin nasıl çalışır onu arıyor içim. Ganj nehri hiç durmadan akıyor, onu izlemeye doyamıyor insan. İnsan olmanın en basit hallerini sanki görüyoruz. İnsanlığın en temel arayışı mutluluktur deniyor. Mutluluğu, huzuru anlamak da bir hayli zor. Derinlik kelimesi bu ara yoğunca geçiyor duygu bulutlarının arasından. Derinlik deyince sanki arkeoloji, kazı. Üniversitenin ilk yıllarında bir gün İzmir'de bir kitapçıda psikoloji okuduğumi söylediğim biri arkeoloji bilmenin bu alan için ne kadar önemli olduğundan bahsetmişti. Bi o kadar tarih, sosyoloji ve edebiyat da önemli tabi ancak konumuz derinlik. Yaşımız ilerledikce derinleşen ilişkiler hatta. Çok sevdiğim insanlar var şu hayatta. Öyle ruhumun sıkı sıkı sarıldığı. 20lerden 30lara doğru ilerledikçe hayatlarımıza eklenen çeşitli sorumluluklar, neşe kaynaklarımız, mesleki gelişimimiz ve kişisel yolculuğumuz bir yana derinleşen bağlarımız var iken bununla beraber gelen daha büyük kayıplar, yaşamın bir parçası olan acılı deneyimleri paylaşmak da derinleşen ilişkinin bir parçası. Dünya deneyimi ve hayat. Hepsi kaynaktan çıkıyor İndus vadisi ve Ganjin kaynağı gibi. hepsi dönüyor kaynağına bir buluttan kağıda dönüşür gibi.