4 Şubat 2009 Çarşamba

mutluluk gözyaşları bunlar.anasını satiim mutluyken bile darmadağın ediyorum kendimi.beklenmedik bi anda gelen...bütün umutlarımı tekrar yeşerten.oysa gerek bile yok yeşermesine.çünkü sadece beni bu diyardan alıp götürmesi yeterliydi.götürdü de noldu.gidip orda unutulduğumla kaldım(yüreğimin götürdüğü yere)geri dönmek istiyor insna.işte bu yüzden artık ümitlerin de bir işe yaradığı yok.
-gözlerimin içine baktı uzun uzun.farketmemiştir belki içimdeki kırgınlığı,ne değişti bilmiyorum ama ben kaybettim içimdekilerin yoğunluğunu.ama o kadar çoktu ki hala yetebilir geleceğin bizine.
-öptü ilk kez.hala şokundayım.oydu ya darmadğın eden.
tarih 11.01.09 çıkıçıkçık:P
gönderen ben.msj:ptptciiimle yağmur kafedeyiz.ahahah.saat 19.16 iletildi ö.
cwp:oha geç oldu lan.ewe git.bacaklarını kırarım.saat 19.51.
otobüse bndm şimdi.ABLA!...
ahahah.ne komiğiz lan.

Hiç yorum yok: