14 Mayıs 2012 Pazartesi

giz..
gizem..
gizemlice akar gözyaşları.
adım gizem olaymış keşke.
gizemli olmaya sebep olurdu. gerçi gevher'in yani incinin kıymeti, kendi içindeki derinliği onun kendi gizemi, yani direk gizem gibi değil de özü öyle. özümüzden kaçtığımız her noktada unutuyoruz masumluğumuzu, insanlığımızı, iyiliğimizi. en uzak noktalarındaysa kıskançlık var. yakın noktalarından birindeyse korku var. eskiden sevmekten korktuğum halde şimdi sevdiğim için korkuyorum. korktuğum kendimim. kıskançlığımdan dönüştüğüm, aynalardan kaçtığım yaratık aslında. kaygılarım oluşabilecek senaryoların beni ne kadar üzeceği yönünde. üzülmeye gerek olmadığından mıdır, üzüntülerin biz olmaya çalıştığımız hayatlarımızda yaşatacağı darbe etkileri midir kimse üzülsün istemiyorum. istediğim enerji ve mutluluk herkese.

Hiç yorum yok: