bir dönem sanki ben o lmasam her şey daha iyiye gidecekmiş, her şeyin sorumlusu benmişim, suçluymuşum, fazlalıkmışım, istenmiyormuşum gibi hissettiğim çok zamanlar oldu.
başka bir dönem sanki yolumu kaybetmişim, bu hayatın bir anlamı yokmuş, hiç kimsem yokmuş, yalnızmışım, varoluşum bir anlam ifade etmiyormuş gibi düşüncelerle karışık hislerle doldum.
bir dönem kendimi insanlara ilham veren, iyilik için var olan, süper üretken ve harika bir insanmışım gibi hissettim.
yine bambaşka bir dönem sanki hiç işe yaramayan, hiçbir şey bilmeyen, yetersiz, değersizmişim gibi hissettim.
başka bir dönemde aidiyetsiz, göçebe, köksüzmüşüm gibi hissediyordum.
başka bir dönem kendimi meraklı, gezgin, keşiflere açık, dünyayı fethedebilecekmişim gibi hissettim.
belki tüm bu dönemleri toplasak 30 yıla yayılmış iç içe geçmiş daireler gibi düşünebiliriz, bazı daireler tam 360derece olmasa da belki yamuk yumuk, birbirine geçmiş kümeler gibi şekil bulabilirdi.
bir şekli olsaydı kesinlikle karmakarışık bir şey olurdu.
yazmayı öğrendiğimden beri el yazımın değişimi bile kesinlikle karmakarışık, inci gibiden, birleşik yazılardan bazen benim bile okumamın zorlaştığı bir hal aslında.
duygular ve düşünceler iç içe. durma hali yok, olma hali hep, hep bir çaba hep bir karmaşa ve düzensizlik.
şimdilerde, şimdi ve burada hangi dönemde olduğumu bile bilmediğim bir yerlerdeyim :) yukarıdakilerin hepsi benim ama hiçbiri ben değilim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder