18 Ocak 2012 Çarşamba

bugün vefanın dibine vurdum. görüştüğüm insandan da o anlar içinde nefret ettim.bazı şeylerin 'hala' benimle konuşulmaması gerektiğini unutmuşum..


bu arada hello.
son 3 yılda birtakım şeyler oldu.birtakım şeyler beni nefretle yazmaya iter çünkü anlatmayı yeterince sevmem.aynı şeyi çok insana anlattığımda da bundan keyif alamadığımı farkettim şu birkaç günlük tatil sürecinde.

son 3 yılın özetiyle mi girsem olaya bilemedim.
aynı kalmayan şey çok tabi.
olgunluğum
masumiyetim
acı eşiğim
tahammülkarlığım
sabrım
çevrem
evim, yerim.

en çok yüzleşme isteğim arttı.o yüzden kendime bile şifresini unutturduğum bu blogu binbir çabayla açtım. o yazdıklarım saklı kalmamalı sanki ya hacı şimdi verdiğin sözleri tutamıyosun kendine biliyoruz. o kız arkadaşlarından yediğin kazıklardan sonra verdiğin sözler mesela.hatırla.'kimseye hiçbişi anlatmicaksın gevher, otur yaz, kendini geliştir, hep daha iyilerine ulaşıcaksın sözü mes'ela. anlat ya ne olacak. güzel olur belki

Hiç yorum yok: