2 Mart 2017 Perşembe

Beni görmüyorsun ama duy diye bağırmak istiyorum yeryüzüne.
Bazen de tamamen yok olmak.. hislerimi de hissettiklerimi de içimdekilerle beraber yok olmak.
İçimdeki sesle sık sık muhabbet ediyoruz, yalnız kaldıkça, her şeyden ve herkesten uzakta umuda doğru yolculuk ediyoruz.
Özlem, kırgınlık ve kendinden emin bir bekleyiş içerisindeyim. Sevginin nasıl form değiştirildiğini gördüm çünkü, biri deliyse ilişkide, diğerinin akıllı olması, sırayla yer değişebileceklerini anladım. Yazacak başka bi yerim yok. Burası en dingin mabedim, nereye gitsem benimle. Tüm sırlarımı biliyor.
Hayatı ve insanları anlamaya çalışırken öğrendiğim her yeni şey, tanıdığım her yeni insan daha büyük soru işaretleri getiriyor. Anlamlandıramadığım bir şeyler vardı, çoğalıyor.

Hiç yorum yok: