Güzide Antalya'nın Tophane çay bahçesinden. Şu manzara benim çocukluğum. Kendimi bir gemi gibi imgeleyip sığınacak limanlar ararken, gerçek bir liman, gerçek bir sığınak olabiliyor Antalya. Bu şehri seviyorum yine.. selamlar bu güzel limandan.
Tostumu yedim bekliyorum.
Yani beklemiyorum da oturuyorum öyle içimi ısıtan bir rüzgarla. Rüzgar aslında serin serin titretiyor ama bugün haftasonunun tüm pratiklerinin yoğunluğu ve yorgunluğuna karşın öylesine mutlu uyandım. Zaten güneş biz uyanalım diye doğuyormuşcasina uyandım sabah erkenden.
Sonra kahvaltımı yaptım dostlarımla, neskafe bile lezzetli geldi o mutlulukla.
Yoga yaptım uzun uzuun, üstüme yük olan, kalbime yük olanları bırakmak niyetiyle derin derin nefesler aldım verdim. Niyetimin ilk meyvesini seans bitince alınca ufak bi sürpriz yaşadım ve teşekkür ettim.

Yine meditasyon sırasında akıp giden tüm düşüncelere, bana ilham oldukları için hala çok mutluyum. Mis gibi planlar yaptım. Onları not edeyim diye Kaleiçi'nde oturcak bildik bir yer aradım, kapanmış. Biraz bozuldum ama olsun deyip buraya geldim. Notlar alıp keyif yapacağım. Hepsi yakında :))

O limandaki gemilere binseniz aynı boylamda dünyanın aşağısına doğru dümdüz gitseniz yaz sonunda oralarda bir yerlerde karşılaşabiliriz :)