9.gün bereket

aylardır nadiren olan zamanlar dışında aktif olarak çalışmıyorum, çalışamıyorum. nadiren dediğim zamanlarda da şans eseri gelen yoga dersleri ve bu krizler başlamadan önce başladığım seanslarım var. limiti benim için yeterince yüksek kredi kartıyla, ev kirası da ödemediğim için çeviriyorum bir şekilde. eylülden sonrası bambaşka bir düzende de olacağımı umarak tabiii. neyse konumuz zamanın artışı ve bu süreci değerlendirirken tevafuk diyebileceğimiz sohbetlere dahil olmam.
hayatta karşılaştığımız insanları hep çok ilginç bulurum. insanların kendi işlerine biçtikleri değerleri, kazançlarını ve bu kazançlar hakkındaki bilinç yapılarını hep çok kıymetli buluyorum. öncelikle bolluk ve bereket kavramlarıyla ilgili çalışmalar sunan hintli bir guru diyebileceğimiz insan Deepak Chopranın anlattıklarını ve hatta bunu 21 günlük bir meditasyon çalışmasıyla pratiğe dökmüştüm. 21 gün boyunca çeşitli yazılı ödevler, meditasyon ve mantra çalışmaları yapmıştık geçen yaz. bu çalışma whatsapp üzerinden ilerliyor. şu an aklıma harika bir şey geldi ki bunu bir mail grubuna dönüştürme fikri bir mailing grubu oluşturarak olabilir. düşünmeden yaz çalışması şu an harika oldu gerçekten.
neyse, o çalışmada aslında evrenin kaynaklarının sonsuz olduğundan, bizim kendimizi kısıtladığımızdan bahseder yanılmıyorsam. o çalışmaları düzenlemek geldi içimden bir an. BUNU YAP.
pratik bir düzeyde Dr. Gabor Mate'nin söylediğini hatırladığım bir cümle var, empatinin sınırlayıcılığı ve şefkatin sonsuz bir kaynaktan gelişi ile ilgili. okuduğum özşefkat kitabını bölümlere yaza yaza çalışmalar sunmak geliyor içimden. terapisini, kendi yolculuğunu tamamlayan insanlarda dahi bu kavramın ne kadar eksikliğini hissettirdiği görüyorum aslında.
bir yandan da eylül sonrası psikolog gevher gündüz olarak çalışacağım kitleyi ve konuları belirginleştirmem gerektiğini fark ediyorum. bildiğim, pratik ettiği bazı konu başlıkları var, aile danışmanlığı, çocuklarla çalışmak, yoga pratikleri, somatik destek, travma, yetişkin terapileri gibi. yine de şu an için aklımda olan tek şey sanki bildiğimi düşündüğüm yakın ama farklı alanlar içinde yeterince bir bağlantı kuramıyor olmam. bazen ne yapacağımı bilmediğim için hiçbir şey bilmiyormuş gibi hissediyorum. tükenmişlik noktasına getiren de bu galiba beni. yaşadığın yeri değiştirmek gerekecek kadar bir tükenmişlik hisleri. hepsinin geçiçi olduğunu, kaynağa güvenle bu meseleleri başka bir şekilde halletmek mümkün olduğunu görmek ise paha biçilemez gerçekten.