yazarların aslında nasıl yazar olduğunu düşündüğümüzde, herhangi başka bir iş yaparken hobi olarak yazı yazdıkları için değil de bunu bir iş olarak rutinlerinde her gün aynı yer ve saatte yazdıklarını söyleyebiliriz. yani klasik olmuş adı duyulmuş yazarları kast ederek. ben de ilk haftamda rutinsizliğimin rutini içinde bu yazıları yazmaya başladım. fikirler, ilhamlar geliyor ve harekte geçmeye başlıyorum sanki bir şeyler uyanıyor.
uyanan fikirlerden biri de bunca zaman 2022 boyunca aslında neler yapıp yapmadığımın muhasabesini yaparken oldu, para ve bereketle ilgili akışı izledim biraz, seyahatler için gereken bir takım paralar ve seyahat motivasyonları üzerine çok düşünme fırsatım oldu.
aslında dün gelen başka bir ilhamdan yola çıkarak hindistan seyahatine bir de kopan manastırında 10 günlük budizm kursuna katılma fikri geldi ve eğitim ücretine de çok kıymetli bir dostum sponsor oldu, şimdilik yollar ve yolculuklar beni heyecanlandıran yegane şeyler. durmadan bunları yazmaya çalışırken aslında donup kalıp yazamadığımı da söylemek isterim bugün :) 15 dk nefes alanı olarak başladığım bu yazı serisi benim için önemli bir yerde duruyor olacak.
blogun çok bilinmediği ve okunmadığı gerçeği aslında maskesiz bir yerden bu paylaşımları yapmamı sağlıyor. bugün pek yazacak bir şey bulamadım dış uyaranların da etkisiyle.
güne erken başladığım kışa kadar her gün 6-7de dersler verdiğim zaman dilimleri vardı, en fit, en coşkulu olduğum zaman dilimleri olarak da onları hatırlıyorum.
fit olmak demişken beden imajı ile ilgili verdiğimiz kavgalar ne acı. suçluluk, utanç yerine kabul ve özşefkat diliyorum hepimize.
özşefkat kitabında, ilişkilerde, beden imajında, ebevenylikte her yerde özşefkatin yeri var...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder