doomgünüm.
yeni başlangıç gibi.hiçbi şey gibi.
güzel duygular içindeydim bikaç gün önceye kadar.güzldi bugün.özsütte doğumgünü kutladım.bu ben miyim?
bugün içimden geçenlerse ne siktiriboktan bi gün.doğduğuma lanet eden kaç insan vardır kimbilir diyebiliyorum.aynı gün doğduğum 4 insan daha var.can eylül merve pelin.ve biri ptpt'nin eski sevgilisi.
keşke doğmasaydım. 16.01

mutluluk gözyaşları bunlar.anasını satiim mutluyken bile darmadağın ediyorum kendimi.beklenmedik bi anda gelen...bütün umutlarımı tekrar yeşerten.oysa gerek bile yok yeşermesine.çünkü sadece beni bu diyardan alıp götürmesi yeterliydi.götürdü de noldu.gidip orda unutulduğumla kaldım(yüreğimin götürdüğü yere)geri dönmek istiyor insna.işte bu yüzden artık ümitlerin de bir işe yaradığı yok.
-gözlerimin içine baktı uzun uzun.farketmemiştir belki içimdeki kırgınlığı,ne değişti bilmiyorum ama ben kaybettim içimdekilerin yoğunluğunu.ama o kadar çoktu ki hala yetebilir geleceğin bizine.
-öptü ilk kez.hala şokundayım.oydu ya darmadğın eden.
tarih 11.01.09 çıkıçıkçık:P
gönderen ben.msj:ptptciiimle yağmur kafedeyiz.ahahah.saat 19.16 iletildi ö.
cwp:oha geç oldu lan.ewe git.bacaklarını kırarım.saat 19.51.
otobüse bndm şimdi.ABLA!...
ahahah.ne komiğiz lan.

olmadı bu kez.tutunamadı bi can daha.yıldızlara benzettiğim can kayıverdi gözümün önünden.gözyaşlarım kendi küçük dünya sorunlarım için akmadı.lanet olsun akıyolar yine de .giden cana mı gidenin ardından kalanlara mı,soruyorum kendime.gözümün önünde birinin gidişini,bizim için yokoluşunu seyretmek...ama en çok giden için çırpınan insanlar acıttı içimi,yaktı canımı.onlar da istememişti böyle olsun.belki diğerlerinden biri gitseydi acı vermezdi kimse için bu vardan yokluk.işin en garip yanı da aslında o kadar da değerli olmaması bu canın,gidenin.herkes giden gitti kalan sağlar bizimdir mantığını benimsiyo öyle görünmese de!sadece gideni son yolculuğuna uğurlayana kadar yapılacakları düşünecek kadar bencil insanlar.5dakika önce birlikte oturduğun birinin aradan o kadar kısa zaman geçince bi dahaseninle oturamayacağını bilmek!budur üzen insanları.

gidenin gideceği yerden önce nereye gideceği pardon götürüleceği kimin umrunda!
04.01

gizlice akar gözyaşları...
giz.
gizem..
gizemlice...
yok belki gizem değildir o.(gizmdiilgözdetarzıesprilerinizekendinizesaklayın)
sadece belirsizliktir.varoluşunun nedenini bilemeyiz.gizem gibi hissettiriyodur belki.
belkilerle sankilerle keşkelerle dolu yaşamak sıkıcı boğucu.boğuluyorum.bazen keşke diyene kadar güzel herşey.
keşke diyince bitio güzel olan her şey.
gözyaşları anlamlı,gözyaşları acı veriyo.
acı veren şeyler yüzünden akıyo gözyaşları.
her an damlamaya hazır.korku veriyo çevredekilere,içerde neler olduğunu bilmemenin verdiği...21.12

yorgun,ıslak kabarmış hayaller ve ben.
yoldayım.yorulmuş bedenim,hüzünlü ruhum dökülen gözyaşlarımla teslim oldum yağmura.
üşüyorum,titriyorum,burnum akıyo,
dağılmışım zaten...ama hayat acımasız...
bu halimle oluvericek şeyleri,çabucak kapılıvereceğim şeylere izin vermiyo.
en iyisini mi yapıyo kimbilir...
ama bi izin verse...
hayatımın aşkını bulcam belki... 22.12

zordu.zor bi gündü anlamlandıramadım.
sevemedim
garipsedim.
ama iyi kötü bitti işte.
kötü başladı çünkü.
canımı sıktı bb.
bir daha yaşanacak inadına.
daha güzel olmasına çabalayarak.
ısp* 17.11

mutsuzluğumun had safhasında süzülürken inci tanelerim suretimden
ne kadar acı olduğunu farkediyorum bir kez daha...
olmasını istediklerimin bu kadar zor olabileceğini.her şeyin eksikliğini yokluğunu... 16.11

gözkapaklarım ağırlaşıyo yoruldular.benim gibi
bir ağırlık var bünyemde,kırılganlık.anlamsız..
rahatlarım diye dışarı çıktım.
iyi ettim.
garip olanın sadece ben olmadığını bilmek iyi geldi doğrusu.
akşamın 9u
şalım geceliğim ve peluş terliklerim...
yürüyüş faslı...
hava aydınlık gibiydi.
kasımın ortasında ben buradayım der gibi bahar...
hala eskilerden bişeyler taşıyorum ama yeniyim ben farklıyım der gibi..
yaşıyoruz çok şükür falan...
ahahahah.
dingilcan* 13.11

kimse yaramadı o gün sessizliğin mükemmeliyet derecesindeki gücünü.
sessizliğin gücünü derecelendirmek de bana mı kaldı sanki.

saygı görmeli sessizlik!... 24.09

yalnızım,hastayım,duygusallık bulaştı bu hastalıktan..
bu kez ben oldum uğurlayan,hoş hiç uğurlanan olmuşluğum
da yok..ümit bile edemiyorum uğurlanan olmayı.
nietzche gibi düşünmek en iisi belki..
farketmiyo kimse beni,canımı yakıyorlar ama farketmiyorlar.
ben de farkettiğim halde can yakmaya devam ediyorum.
neyse gerek yok böyle şeylere.
çok fazla nefret ediyorum insanlardan,çok fazla kişiden ve de!
ne yalnız bırakıyolar ne de yanımda oluyolar.herkes hiç olmayan dertlerinin peşinde..
zor boş anlamsız..
boşluklar hep zor muydu böyle.. 19.09.08