24 Aralık 2015 Perşembe

sanki hep umut olmalı

2015i bitirmeye 5 kala, uzun zamandır yapamadığımı yapıp yazmak istiyorum artık olan bitenleri.
bir seneyi daha bitiriyor olmak, biraz daha büyüdüğünü hissetmek hem iyi hem kötü hissediyor. yeni yıl bana hep yeni bir yaşla da geldiğinden farklı hissettiriyor. açıkçası her dönem birbirinden farklı deneyimler ve insanlar içerse de bu yılın getirdikleri ve götürdükleri tamamen kendimi tanımladığım benden çok farklı bir benlik oluşturdu. artık ben 'şuyum', 'şunu yapacağım', 'şöyle olacak' diyemiyorum mesela. planlar hep değişiyor, öngörüler hiç öngörüldüğü gibi vücut bulmuyor gerçek hayatta. karıştırıcı değişkenleri hesaba katmadığımızdan mı yoksa hayatın akışını belirleyenin şans ve tesadüfler olma ihtimalinden midir planlar biraz anlamsız kalıyor.
tamamen kendini tanıma süreci sanki, sınırlarını çizebilme ve ne kadar uzağa gidebileceğini bilmek için bütün uğraşlar.
hiç gerçekleşmeyecek gibi gelen ve bitişini tatlı anılar olarak hatırlanmasıyla çoktan sonuçlanmış olan süreçlerimden bahsediyorum aslında.
farklı bir maceraya adım atmaya hazırlanırken sanki bir engel çıkacak da var olduğumuz sıradanlıkta sıkışıp kalacakmışız gibi geldi onca zaman. şimdi geriye dönüp bakıyorum ve o heyecanımı hatırlarken başka şeylerin heyecanıyla devam ediyorum yaşamaya.
bazen her şey ne kadar yolunda gitmese de yolun sonunda görünen ufak bir ışık güzel şeyler olabileceğine dair umut veriyor.
yeni insanlar geliyor ve kimileri vadelerini doldurup gidiyor, kimisi daha önce hissetmediğin kadar mutlu hissettiriyor, kimisi çekip gidiyor sorgusuz. hepsi de bir şey katıyor şüphesiz.

ben bu seneyi özetleyecek kelimeler seçecek olursam;
yolculuk
uzaklar
yenilik
yurtdışı
arkadaş
değişim
survive kelimelerini en çok kullandığım kelimeler olarak yazardım çünkü bu sene 22 yaşımda evet ben başardım, hayatta kaldım ve hayatımın bu kısmına kadarki en güzel maceralarını yaşadım. dünyanın bir ucuna gittim, hep uzaklarda aradığımızın aslında uzaklarda bulunabileceğini, seyahat etmenin ve keşfetmenin en yorucu ve öğretici hallerini yaşadım.. yolda olmanın getirdikleriyle sevgiyi ve güvenmeyi tattım. yeni her insan, mekan ve tattan kaçıp, kendi dilinden, dininden ve kültüründen olmayandan korkanların aksine tam da bunları aradım ve aslında bunun kendi kabuklarımızda yaşamaktan çok daha değerli anlamlar bulmamızı sağlayan yolculuklar yaptım ve yapmaya devam etmek istiyorum.
tezer özlü'nün de dediği gibi, bana yaşamın ucuna yapılan yolculuklar gerek.
en uçta olanları görmek yeni yıllardan beklentim.
herkese bol yol, sağlık, ve güzel enerji bir de. ruh eşinizi bulursunuz belki :)