nefes ve çocuk

nereden başlayacağımı bilemediğim bir sebep sonuç serisi ile başladım çocuklarla çalışmaya. sebebi çok da uzak olmayan çocukluğuma dair çok fazla şeyin bugünü etkilediğini görüp daha çok o günleri hatırlamak idi belki. bugünü daha çok anlamlandırmak.

şimdilerde çocukların hayatlarına bir parça da olsa dokunabilmek adına onlarla, daha çok ebeveynleriyle çalışma fırsatı buluyorum. çocuğunuza her defasında 'sen değerlisin' mesajını verin diyorum, tutarlılık içinde. aile rutinleriniz önemli.

ve çocuklarla ne hissettiklerini konuşmak, farkındalıkla nefes alıp vermelerini sağlamak, meditasyondan bahsetmek ve yoganın bütünleşmek olduğunu anlatmak. 'çocuklar ne anlar ki' demeden önce yapılan her egzersizin aslında çocukların zihinlerine ekilen bir tohum. tohum belki şu anda nadasta ve toprağını bulup, çatlayıp günü geldiğinde bir fidan olacak, güçlenip köklenecek ve uzayıp ulaşacak gökyüzüne. günü geldiğinde çocuk artık kendi benliğinin daha çok farkına vardığında, ona iyi gelmiş, gelecek olduğunu hatırlatan bir tohumu (nefesi) hatırlıyor olacak.

işte böyle aslında ilk çağlardan beri çocukları, çocukluğu yere göğe sığdıramayıp rahat bırakamayıp özgürleştiremeyen zihniyetlere karşı bir mücadele veriliyor bulunduğumuz çağda. bunu en iyi ifade eden şiirlerden biri de Halil Cibran'ın şiiridir.

'Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat'ın oğulları ve kızları.
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz,düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini tutabilirsiniz,ruhlarını değil.
Çünkü ruhlar yarındadır,
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez,dünle de bir alışverişi yoktur.
Siz yaysınız,çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar.
Okçu,sonsuzluk yolundaki hedefi görür
Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar.
Okçunun önünde kıvançla eğilin
Çünkü okçu,uzaklara giden oku sevdiği kadar
Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.'

farkındalıkla, özgürce büyüyen nesillere.

'buddha'yı keşfet' içindeki buddhayla tanışmak için meditasyon kartları serisi, buddha'nın meditasyon kartlarını neredeyse kim çektiyse yakın zamana ait bir ihtiyaca yönelik cevaplar ulaştırdı.

ben bu hafta başına biraz hazırlıksız yakalandım, zihnim de nereye gittiğini bilmeden bir orada bir burada birbirini takip etmeyen davranışları ve olay örgülerini düşünürken anda kalamadı. az önce çektiği kartta da
'öğrenilmesi gereken tek şey uyanık olmaktır.
izle! attığın her adımı izle.
zihninden geçen her düşünceyi izle.
seni ele geçiren her arzuyu izle.
her küçük hareketi izle - yürüme, konuşma, yeme,
duş yapma.her şeyi izlemeye devam et.
her şeyi izlemek için bir fırsat olmasına izin ver.
ve sen izlediğinde, bir netlik belirir.
neden izleyicilikle ortaya netlik çıkar?
çünkü daha dikkatli oldukça, aceleciliğin daha çok yavaşlar.
daha zarif olursun.
izlediğinde, geveze zihnin daha az konuşur.
çünkü gevezeliğe dönüşen enerji şimdi değişip izleyicilik
olur. Bu, aynı enerjidir.' diyor.

daha öğrenilecek çok şey, gidilecek çok yol var. aldığım bu mesajı da sevgiyle kabul ediyorum.

ve bir süredir sanki bir psikoterapist ile terapi çalışmak ihtiyacı hissediyorum, bazen yıllar sonrasını düşünmeden yaşadığım için mutlu oluyorum. şu ana yetişmeye çalışırken, gözden kaçırdığım şeyler olmaması için daha çok dikkat ediyorum. sanki bunları ona onlatsam kaçırmış olabileceklerime ayna tutacak...

artık hayatımın büyük bir kısmı yoga ve onun getirdikleriyle şekilleniyor. mesela haftada 10 saat yoga var hayatımda, aslında bu 168 saatlik bir haftanın 50 saati uykuda geçerken, 50 saatinin işte geçtiği varsayıldığında çok büyük bir yüzdelik kapsamasa da aslında artık her anda var ve bu çok iyi hissettiriyor. #dosomethingforyouandforyourbody çok sevdiğim bir kalıp. sevmek önemli, dikkat etmek, değer vermek işini de kalitesini de artırıyor. bugün yaptığımız yoga sonrasında 'bugünkü yoga harikaydı diyen 5 yaşındaki bir çocuktan sonra, kafanı karıştırıp motivasyonunu düşürebileceğin onca şey arasında iyi olanı alabiliyorsun. farklı olmak, farkında olmak, bilgileri dönüştürmekten geliyor. bu içinde bulunduğum dönem artık öğrendiğim şeyleri pratiğe dökme dönemiydi ve öğretirken öğrenmek gibi bir gerçekle yüzleşmeye başladım. şimdi hem online hem de birebirde öğrendiğim birçok ders bilgisini harmanlayıp sunmaya çalışıyorum, deniyorum.


yoga eğitmenliği eğitimi sırasında hocalarım bazı dedikleri kulaklarımda hep çınlıyor.
'yapamadığınız pozdan kaçmayın' 'practice practice practice' 'ders çok iyi geçti diye egoya düşmeyin'
çok büyük kurtarıcılar benim için.

bazen de temmuza plan yapamamayı düşünüyorum. o zaman ne olacağını bilmiyorum. aklımda hep nepal, katmandu ve düzen var. sürekli mutlu olduğumu vurgulamayacağım kadar mutluyum.