kişisel değerlendirmeler bence çok gerekli şeyler. meslek ve ilgi alanları gereği çok sık farkındalık ve içgörü kelimelerini kullanıp duyuyorum. ne yaparsak yapalım farkındalıkla yapmak, aslında bir nevi ağzımızdan çıkanı kulağımız duyması, anda kalmayı biliyor olmak ya da anda kalamadığımızı biliyor olmak harekete geçmemiz gerektiğini anlatıyor bize.
son 2 hafta sonumu psikolog meslektaşlarımla bir terapi eğitiminde buluştum. aslında neredeyse ilk okul dışı aldığım eğitim imiş. akran süpervizyonu nedir, vakalarla çalışırken neler yapmalıyız onları konuştuk bol bol. 7aydır bir süpervizyon olmadan çalıştığım yuvada vakaları gözlemlerken aklımda o kadar soru birikmiş ki ilk haftasonu hiç susmadan birçoğunu paylaşıp aklımdaki sorulara daha nitelikli cevaplar koydum. bu uzun bir yol. hatta yeni öğrendiğim metaforla bu bir kısa mesafa koşusu değil de maraton. kendi maratonumuzu koşarken de bu yolun tadını çıkarmayı öğreniyoruz bir yandan.
15 Temmuz 2018 Pazar
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)