Çok dingin ortalık. Yeni bir yer keşfettim kimsenin uğramadığı ve bilmediği. Herkesin gelip geçtiği bir yerden yukarıya doğru giden mersivenler var ve hemen merdivenleri çıktığında dört bir tarafi görebildiğin, şahane bir de zeytin ağacı gölgesinde oturabileceğin banklar var. Oradayım merlesa şimdi, kuş ssesleri rüzgara karışıyor. Ortalık gerçekten dingin ve insan yok. Olmasi gerektiği gibi. Burayı yalnız kesfetmemistim elbet. Kisa bir zaman dilimine sığdırılmış anılar var sayfalara sığacak kadar. Yalnız değildim derken artık oyle degilim değil tabi. Olumsuz cümlenin olumsuzu olumlu cümledir. Yalnızım yani. Yalnızlık ne kadar olumluysa o kadar olumluyum tabi ben de. Olumlu tarafından bakalım dinginlik huzura esdeger. Yalnızlık kimsesizlik demek değil. Kendi başına olmak ve bazen de kolayca kacabilmek. Kaçmak da anlam değiştirdi son zamanlarda. Öyle ki insani üzen cinsten. Neyse ki yolumuz uzun. Anılar çok, merdivenleri tırmandığında cennete ulaşabilirsin, led zepline falan gönderme yapmadim hayirrr... Her tırmandiginda boyle dingin esen rüzgarlar ve zeytin gölgeleri olmayabilir, benim cennetim burası galiba.