Bu ara bir kitaba başladım.
A course in Weight Loss
21 spiritual lessons for surrendering your weight forever
Kitabın henüz başlarında olsam da temada netlikle söylenen hep bir yaradanın olduğu ve ona sığınmamız gerektiği. Belki problemleri örtmek için aldığımız kilolar, aslında sevgiyi arayan tarafımızın kendine şiddet uygulayarak yediği yiyeceklerden söz ediyor bol bol.
benim bilişimdeki yemek birçok noktaya temas ediyor, yemek yemekten keyif alırken yapmaktan hiç keyif almadığım yıllar geçirdim.
Kilo almak vermek, beslenmek, doymamak, iştah, oburluk, şişman, tosun, yemek yemek, yemek yapmak, tatlılar, cipsler. bunlar çok çok temas ettiğim kavramlar oldu bugüne kadar. sindirim, emilim bozuklukları, vitaminler, mineraller, takviye gıdalar ise bir dönem girip çıkan bazı meseleler.
ruhumuzu besleyen müzikler, dokular, seyahatlerden geçerken nefes çalışmalarını keşfetmişliğimiz de var. bedene iyi geldiğini sandığımız bir pratiğin ardından da koşarak yemek yemişliğimiz.
bu hafta yeni deneyimler, uyguladığım kararlar ve kararlılıklar neticesinde artık daha beslenmeye ve beslemeye yönelik bir pratik içinden geçiyorum.
kitap benim için hala temelini atabilmiş değil. spiritüel bir deneyim gözünden daha büyük gücü kabul etmek, ımm nasıl desem, pek içime sinmiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder